داستان حضرت موسی (ع)
حضرت موسي(عليه‌السلام) يكي از پيامبران اولوالعزم است، كه نام مباركش صد و سي و شش بار، در سي و چهار سوره قرآن مجيد آمده است.
موسي(عليه‌السلام) در لغت قبطيان از دو جزء تشكيل شده، يكي «مو» به معناي آب و ديگري «سي» به معناي درخت، چون صندوق وي در كنار درختي در داخل آب به دست آمد، او را موسي(عليه‌السلام) ناميدند.
وي سه هزار و هفتصد و چهل وهشت سال بعد از هبوط آدم(عليه‌السلام) متولد شد و نسبش با شش واسطه به حضرت ابراهيم(عليه‌السلام) مي‌رسد.
به اين ترتيب: «موسي بن عمران بن يصهر بن قاهت بن لاوي بن يعقوب بن ابراهيم) و نام مادرش «يوكابد» است. موسي(عليه‌السلام) پانصد سال بعد از حضرت ابراهيم(عليه‌السلام) ظهور كرد و لقب «كليم الله» به خود گرفت، چون خداوند بدون واسطه، با او سخن گفت.
پس از آن‌كه حضرت موسي(عليه‌السلام) از جانب خدا مأمور شد، به جانب كوه طور روان شود و از فراز كوه سرزمين‌هاي مقدس فلسطين بنگرد، در همانجا در سن دويست و چهل سالگي وفات يافت و بر فراز تل سرخ رنگي در آن ناحيه (كه فسجه نام داشت) به خاك سپرده شد.
داستان زندگي پرفراز و نشيب موسي(عليه‌السلام) را مي‌توان به پنج دوره خلاصه نمود:
- دوران ولادت و كودكي و پرورش او در كاخ فرعون.
- دوران هجرت او از مصر به مدين و زندگي او در كنار حضرت شعيب(عليه‌السلام)
- دوران نبوت و پيامبري و بازگشت وي به مصر براي مبارزه با فرعون
- دوران هلاكت فرعون و ورود موسي(عليه‌السلام) به بيت المقدس
- دوران درگيري‌هاي موسي(عليه‌السلام) با بني اسرائيل
قوانین ارسال نظر در سایت
- نظرات شما پس از تأیید محتوا توسط گروه مدیریت نمایش داده می شود .
- نظرات حاوی عبارت های توهین آمیز نمایش داده نمی شود .
- نظرات حاوی تبلیغات تجاری نمایش داده نمی شود .